Emaischen

Tweede Paasdag is steevast de dag van de Emaischen. Die naam is een verbastering van "Emmausmarkt".
In vroeger jaren was het goed gebruik om in het voorjaar nieuwe potten en pannen aan te schaffen. Dat kon op de Emmausmarkt, de jaarlijkse keramiekmarkt.

Vooral in de omgeving van Nospelt, ten zuiden van Septfontaines, zijn veel pottenbakkers gevestigd, die op de Emmausmarkt hun waren aan de man probeerden te brengen. Om klanten naar hun kraampjes te lokken, maakten ze kleine fluitjes in de vorm van vogeltjes.

Inmiddels zijn die fluitjes - die "Péckvillercher" heten - een eigen leven gaan leiden. Sinds 1957 staan niet langer potten en pannen centraal op deze dag, maar de Péckvillercher. Elk jaar wordt een nieuw ontwerp gemaakt, en alle fluitjes zijn voorzien van het jaar van uitgifte of de naam van de maker.

 

Emaischen
Every year Easter Monday is the day of the Emaischen. That name is derived from "Emmausmarket".
In earlier days, it was a tradition to buy new pots and pans in spring. That could be done at the Emmausmarket, where ceramics were sold.

In the surroundings of Nospelt, a village south of Septfontaines, a lot of potters had their workshops and tried to sell their products on the Emmausmarket. To attract customers, they made small earthware whistles in the shape of birds.

Nowadays those whistles - called "Péckvillercher" - are the biggest attraction of Emaischen. Since 1957 pots and pans are no longer the centre of the festival, but the Péckvillercher. Each year a new design is introduced, and all whistles bear the year of the edition and/or the name of the designer.