Op de Bromeschbierg bij Kayl, tegenover de kapel van Léiffrächen, staat het nationale monument voor de mijnwerkers die tijdens het zware en gevaarlijke werk in de mijnen en de steengroeven om het leven zijn gekomen.
Het was Jos Dupong, de pastoor van Kayl, die in 1938 het initiatief nam voor een monument. Met een aantal sympathisanten vormde hij een comité, dat al snel ondersteuning kreeg van de gemeente. Het comité bezon zich op een geschikte plaats voor en de financiering en vormgeving van het monument. Voor de financiering werd een landelijke loterij georganiseerd, die 141.317,60 frank opbracht. Helaas werd dat geld begin 1941 door de Duitse bezetters in beslag genomen.
Na de Tweede Wereldoorlog werd het initiatief nieuw leven ingeblazen, en uiteindelijk is het monument er op 8 september 1957 dan toch gekomen.
Het bestaat uit een cenotaaf - een symbolisch grafteken - met daaromheen 26 plaquettes van leisteen. Negentien met de namen van alle (ruim 1400) slachtoffers van ongelukken in de mijnen en steengroeves en zeven met afbeeldingen uit het dagelijkse arbeidsleven van de mijnwerkers. Naast dat alles staat een toren van 42 meter hoog, met een kruis op de spits.
Op 14 maart 1978 werd het monument op de nationale monumentenlijst gezet.
On the Bromeschbierg near Kayl, opposite the Leiffrächen Chapel a national memorial for miners who lost their lives during the difficult and dangerous work in the mines and at he rock faces.
It was Jos Dupong, pastor in Kayl, who took the initiative for a monument in 1938. With a few sympathizers he installed a committee, which got the support of the city council. The committee conceptualized a spot for the memorial, the financing and the design. To bring up the money, a national lottery was organised, which raised 141.317,60 franks. Unfortunately the money was seized by the Germans in 1941.
After World War II, the initiative was revived, and on September 8, 1957 the memorial was finally erected.
It consist of a cenotaph - "empty tomb" - surrounded by 26 slate plaques. Nineteen of them bear the names of all (over 1400) victims of accidents in the mines and at the rock faces en seven with pictures of the daily working live of the miners. At the side, there is a 42m high tower with a cross on top.
On March 14, 1978, the memorial was listed as a national monument.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten