Max Goergen werd op 29 november 1893 geboren in Steinsel. Hij studeerde recht en economie, onder meer in Bonn, Frankfurt en Parijs, en vestigde zich als advocaat in Esch-sur-Alzette. Maar hij moest zijn praktijk al snel opgeven vanwege toenemende hoorproblemen. Van 1942 tot 1958 werkte hij als wetenschappelijk medewerker bij de nationale bibliotheek. Na zijn pensionering verhuisde hij naar Wilwerwiltz, waar hij in dit huis woonde tot aan zijn dood in 1978.
Naast zijn werk heeft hij veel geschreven, vooral toneelstukken. Ook was hij een enthousiast boekenverzamelaar.
De neef van zijn vrouw, Lucien Jacoby, erfde het huis en de bibliotheek van zo'n 32000 boeken. Die schonk beide na zijn dood aan het "Europees bureau voor weinig gebruikte talen". Dat houdt zich bezig met culturele activiteiten op het gebied van "kleine" talen, zoals het Luxemburg en beheert de bibliotheek.
Max Goergen was born on November 29, 1893, in Steinsel. He studied law and economics in Bonn, Frankfurt and Paris and started a practice as an attorney in Esch-sur-Alzette. But due to serious hearing problems, he had to quit that job. From 1942 unti 1958 he worked as a scientific employee at the national library. After his retirement, he moved to this house in Wilverwiltz, where he lived till his death in 1978.
During his working years he wrote a number of plays. He also was a driven collector of books.
His wife's cousin, Lucien Jacoby, inherited the house and the library of about 32.000 books. He donated it al to the "European bureau for lesser used languages". This institute promotes cultural activities, especcially concerning "small" languages, like Luxembourgish, and manages the library.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten