Poste d'alerte no 82

De afgelopen maanden hebben duidelijk gemaakt dat de Luxemburgers hun erfenissen uit het verleden koesteren. Elke plaats heeft wel een monument, een standbeeld of een plaquette die herinnert aan gebeurtenissen uit vroeger tijden. De Belgen zijn daar kennelijk een stuk makkelijker in.

Halverwege de jaren dertig van de vorige eeuw, bouwden ze daar langs de grenzen tientallen wachtposten, met de bedoeling dat de "Chasseurs ardennais" een eventuele invasie van Duitse troepen zouden verhinderen. Tevergeefs, want die invasie kwam er toch, en daarbij werden vrijwel al die wachtposten verwoest. Na de oorlog waren er nog maar drie. "Poste d'alerte" nr. 82 lag langs de grens met Luxemburg, tussen Sterpenich (B) en Kleinbettingen (L).
Vorig jaar kwam het besluit dat wachtpost 82 zou worden afgebroken. Er volgde protesten en een petitie. Die laatste werd - met 1178 handtekeningen, in januari 2014 aangeboden aan de Belgische regering. Het mocht niet baten. Met als argument dat het gebouwtje op privégrond stond en bovendien geen architectonische waarde had, werd het in april afgebroken.

 

Poste d'alerte no 82
The last month have made clear that Luxembourg cherishes its treasures from the past. There is at least one monument, statue or plaque in every town, remembering historic events that took place there. Obviously the Belgians are less conservative.

During the 30th of the last century, the Belgians built a great number of guardhouses, so the "Chasseurs ardennais" could prevent a possible invasion of German troops. In vain, because that invasion came anyhow, and most of the guardhouses were destroyed by them. There were only three left after the war. "Poste d'alerte" no 82 was situated at the Luxembourg border, between the towns of Sterpenich (B) and Kleinbettingen (L).
Last year it was decided that guardhouse 82 was to be torn down. There were protests, there was a petitions. The latter, signed by 1178 people, was presented to the Belgian government in January 2014. It didn't help. Stating that the building was on private proptery and had no architectural importance, it was torn down last April.