Het verschijnsel 'Bannmillen' (dwangmolen) kwam in de 12e eeuw in opkomst. Keizer Barbarossa stelde een wet vast, die de regionale en lokale kasteelheren het recht gaf molens te bouwen en te exploiteren. De bevolking die onder de heerlijkheid vielen, moesten de molen bedienen en er ook hun gewassen laten malen. De molenaar werd betaald voor zijn werk, en kon met die inkomsten de pacht voor de molen betalen.
Hoewel de bevolking morde en klaagde, bleef het systeem met de Bannmillen tot aan de Franse Revolutie van 1795 in stand. In al die eeuwen was er maar een handjevol vrije molens in Luxemburg.
Ook in Arsdorf was een dwangmolen. Hij was eigendom van de Heren van Cronenberg. Hij bleef tot 1945 in werking, maar tegenwoordig is er een hotel-restaurant in gevestigd.
The phenomenon of the "Bannmillen" (obligatory mill) emerged in the 12th century. Emperor Barbarossa issued a law, which gave regional and local Lords the right to build and exploit mills. The people belonging to the fiefdom of the Lord, were obliged to operate the mill and also to grind their crop in it. The miller was payed for his work, and with that money he could pay the lease for the mill.
Although the people moaned and grumbled, the system of the Bannmillen sustained until the French Revolution of 1795. Throughout the centuries, there were just a few free mills in Luxembourg.
One of the obligatory mills was in Arsdorf. It was the property of the Lords of Cronenberg. It was in operation until 1945, but nowadays houses a hotel-restaurant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten