De Romeinse villa in Walferdange werd van water - en daarmee ook van verwarming - voorzien door een uiterst complex aquaductstelsel, de "Raschpëtzer-Quanat", dat dateert uit de tweede eeuw. Vanaf de Sonnebierg voerde een ondergronds kanaal, met een lengte van 600 meter water aan. Behalve dat hoofdkanaal, bestonden er nog ettelijk zijkanalen, die nog niet allemaal in kaart zijn gebracht.
Het water was grondwater, dat in zo'n 20 schachten werd opgevangen en naar het kanaal geleid.
Een van de zijkanalen voert water naar het Quanatwasserloch, een klein bekken halverwege de helling van de berg. Vanuit dit bekken loopt het water uiteindelijk naar de Alzette.
The Roman villa in Walferdange got its water - and with it, also its heating - from a very sophisticated system of aquaducts, called the "Raschpëtzer-Quanat" and dating back to the second century. From the Sonnebierg an underground canal, about 600 metres long, lead the water to the villa. Besides this main canal, there were several side canals, most of which are not researched yet.
The water was ground water, which was collected in about 20 shafts and flew into the canal.
One of the side canals flows into the Quantawasserloch, a small basin on the slope of the hill. From the basin, the water eventually flows into the Alzette.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten