Bij bouwwerkzaamheden in Walferdange werden in 1990 overblijfselen van een Romeinse villa ontdekt. Die werden tussen 1990 en 1994 verder uitgegraven en onderzocht door de archeologische dienst van het Nationale Museum voor Geschiedenis en Kunst.
De villa, een van de grootste die in Luxemburg gevonden zijn, is halverwege de eerste eeuw na Christus gebouw en is in de drie eeuwen daarna ettelijke keren verbouwd. Het hoofdgebouw meet ongeveer 100 bij 50 meter en telde alleen al op de begane grond zo'n 50 kamers. Rond de vierde eeuw is de villa verwoest of in verval geraakt.
Een uitgebreid onderaardse waterleiding langs de helling van de Sonnebierg voorzag de villa van water.
During building activities in 1990, the remains of a Roman villa were discovered in Walferdange. Between 1990 and 1994 they were excavated and researched by the archeology department of the National Museum for History and Art.
The villa, one of the largest found in Luxembourg, was built in the first century and was renovated several times in the three ages to follow. The main building was 100 meters long and 50 meters wide, and there were about 50 rooms on the ground floor. In the beginning of the fourth century the villa was destroyed or ruined.
A large underground system along the slope of the Sonnebierg guaranteed the water supply of the villa.
Fascinerend! Wat zou het boeiend zijn deze villa te reconstueren aan de hand van wat we nu nog weten over die tijd. Ik heb nooit zo veel bezwaar tegen "verantwoorde kitsch" om te laten zien hoe het geweest moet zijn. Maar dat is een dure grap, dagt wel...
BeantwoordenVerwijderen