Aan het "Lac de la Haute-Sûre" bij Burfelt, ligt een klein en rustig strandje. Je kunt je nauwelijks voorstellen dat dit bescheiden "Strand Buergfried" in Luxemburg jarenlang voor nationale opwinding heeft gezorgd.
Madeleine Frieden-Kinnen werd in 1967 de eerste vrouwelijke minister van Luxemburg. Niet iedereen was daar enthousiast over. In 1969 publiceerde het Tageblatt, een van de grootste Luxemburgse kranten, een uitgebreid artikel waarin werd beschreven hoe de politica in een witte bikini op strand Buergfried zou zijn gesignaleerd, in het bijzijn van twee "homoseksuele nudisten".
De minister diende een klacht in tegen de krant en na twee jaar procederen werd de hoofdredacteur, Jacques Poos, veroordeeld tot drie jaar voorwaardelijk en het verbod om de eerstkomende tien jaar zijn beroep uit te oefenen. Maar toen de betreffende jongemannen, na een aanklacht van Poos, in 1972 tot drie maanden werden veroordeeld wegens meineed, moest Frieden alsnog aftreden.
De affaire had haar zo aangegrepen, dat ze zich volledig terugtrok uit het openbare leven en in Afrika als ontwikkelingswerker aan de slag ging. Na haar dood, in februari 1999, werd in het parlement een brief van haar voorgelezen, waarin ze nogmaals haar onschuld benadrukte.
There is a small and quiet beach along the "Lac de la Haute-Sûre", near Burfelt. It is hard to believe that this modest "Buergfried Beach" has caused several years of national turmoil in Luxembourg.
In 1967 Madelein Frieden-Kinnen became the first female minister in Luxembourg. But not everyone applauded that. In 1969 the Tageblatt, on of the biggest newspapers, published a front page article which described how the politician allegedly was seen at Buergfried Beach, wearing a white bikini and accompanied by two "homosexual nudists".
The minister filed charges against the newspaper and after two years in court the editor in chief, Jacques Poos, was sentenced to three years on probation and the prohibition to work as a chief editor for ten years. But when the two young "nudists" were sentenced to three months in prison for perjory in 1972, Frieden was forced to resign after all.
Suffering under the affair, she completely withdraw from public life and left for Africka to work as a volunteer. After her death, in 1999, a letter from her was recited in parliament, stating her innocence.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten