Bij het verstevigen van de verdedigingswerken van Luxemburg, dacht Vauban verder dan alleen aan forten, torens en grachten. Ook de bijbehorende infrastructuur was onmisbaar wist hij. Zo bouwde hij ook voldoende barakken voor de soldaten, een militair ziekenhuis in Pfaffenthal en diverse opslagplaatsen voor zowel kruit als etenswaren.
Oorspronkelijk was dit meelmagazijn bij Fort Grünewald, op de helling van de Hiel, een simpele houten constructie. In 1733 werd het door de Oostenrijkers verbouwd , die beseften dat het meel - bewaard in houten vaten - in een stenen gebouw beter beschermd zou zijn tegen vocht en ongedierte. De huidige voorgevel, met de boogvormige dichte "ramen" is waarschijnlijk pas halverwege de 19e eeuw gebouwd.
During the fortification of Luxembourg's defences, Vauban didn't stick to forts, towers and moats. He realised a strong infrastructure was indispensable as well. So he also built sufficient baraks for the soldiers, a military hospital in Pfaffenthal and several storage rooms for gunpowder and food.
Originally this flour depot near Fort Grünewald, on the slope of the Hiel, was a simple wooden construction. It was renovated by the Austrians in 1733, because they understood the flour - which was stored in wooden barrels - would be better protected from humidity and vermin in a stone building. The present front, with the arched blind "windows" was probably built around 1850.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten