Tot ongeveer 1920 was er in Echternach een scheepswerf, die rond 1845 was opgericht door Nicolas Mannes, Michel Olinger, Pierre Diderich en Jean Prim. Er werden vooral schepen gebouwd voor de Moezel en de Saar. Ze mochten alleen worden verkocht in landen die door de Franse republiek bezet waren.
Er bestaat ook een document over een scheepswerf van Peter Jaquemin en Heinrich Schneider in Echternach.
Voor de bouw van de schepen werden (vooral op de Duitse oever van de Sûre) "Eisenhütten" en "Glashütten" (ijzerfabrieken en glasfabrieken) gevestigd, onder meer bij Weilerbach, Altschmied en Holzthum.
De naam "Schaffplaatz" ("Scheepsplaats") voor een wijk in Echternach verwijst nog naar die oude scheepswerven.
Until about 1920 there used to be a shipyard in Echternach. It was established around 1945 by Nicolas Mannes, Michel Olinger, Pierre Diderich and Jean Prim. The ships they built, were mainly designed for the Moselle and the Saar and were only allowed to be sold in countries that were part of the French republic.
There also is a document about a shipyard in Echternach owned by Peter Jaquemin and Heinrich Schneider.
To build the ships, "Eisenhutten" and "Glashütten" (iron factories and glass factories) were established (most of them on the German side of the Sauer) near Weilerbach, Altschmied and Holzthum.
The name "Schaffplaatz" (Ship's Place) for a quarter in Echternach still refers to the old shipyards.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten