In de Tweede Wereldoorlog vestigde generaal George Patton - die een beslissende rol speelde bij het Ardennenoffensief en de bevrijding van Luxemburg - hier een tijdelijk hoofdkwartier. Na een paar verloren slagen in december 1944, trok hij zich vlak voor kerstmis terug in de kapel van het gebouw voor een gebed waaruit later veelvuldig geciteerd is.
"Lieve Heer, hier spreekt Patton. De afgelopen twee weken waren absoluut verschrikkelijk. Regen, sneeuw, regen, meer sneeuw.. Ik begin me af te vragen wat er in uw hoofdkwartier allemaal gebeurt. Aan welke kant staat u eigenlijk?"
In het gebed beschrijft Patton vervolgens hoe het slechte weer de bevoorrading onmogelijk maakt, veel soldaten bevroren ledematen bezorgt en de bommenwerpers aan de grond houdt. Hij smeekt om "vier droge, heldere dagen" - maar die zijn hem niet gegund.
Op 27 december keert Patton terug in de kapel voor een nieuw gebed.
"Lieve Heer, hier is Patton weer om de voortgang te melden. Kennelijk wist u meer dan ik. Want juist het slechte weer waar ik zo op mopperde, was de oorzaak van een regelrechte zelfmoordmissie van het Duitse leger. Wat een briljante militair inzicht! Ik buig mijn hoofd voor een groter militair genie dan ik..."
Luxemburg's largest home for the elderly was established in 1892, thanks to a huge donation by bussinessman and banker Jean-Pierre Pescatore. It is situated next to the city park in the capital and offers a splendid view over Pfaffenthal.
During World War II, general George Patton - who played a decisive role in the Ardennen Offensice and the liberation of Luxembourg - made his temporary headquarters in the building. After a series of lost battles in december 1944, a few days before Christmas, he retired to the chapel in Fondation Pescatre for a widely quoted prayer.
"Sir, this is Patton talking. The last fourteen days have been straight hell. Rain, snow, rain, more snow—and I’m beginning to wonder what’s going on in your headquarters. Whose side are you on, anyway?"
In his prayer, Patton describes how the bad wheater is preventing the re-supply of his troops, is causing numerous cades of frostbites among the troops and is keeping his planes from flying. He begs for "four clear and sunny days" - but he's not getting them.
On december 27, Patton returns to the chapel for another prayer.
"Sir, this is Patton again, and I beg to report complete progress. Sir, it seems to me that you have been much better informed about the situation than I was, because it was that awful weather which I cursed so much which made it possible for the German army to commit suicide. That, Sir, was a brilliant military move, and I bow humbly to a supreme military genius."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten